Wbrew oczywistemu, szkolnemu podziałowi na fikcję i nie-fikcję, obszary dziennikarstwa i literatury przenikają się na różne sposoby. To, co zdaje się wykazywać cechy wspólne obu obszarom, bywa określane jako gatunki pograniczne. Taka nazwa może być wprawdzie przydatna do sporządzenia tymczasowej klasyfikacji, lecz przecież nie stanowi rozwiązania problemu wzajemnych związków literatury i dziennikarstwa.

Związki dziennikarstwa i literatury w tomie Mistrzowie literatury czy dziennikarstwa? są rozpatrywane na konkretnych przykładach twórczości mniej lub bardziej współczesnych polskich autorów. Podstawę konstrukcji tomu stanowią kolejne gatunki dziennikarskie – od szeroko pojętej publicystyki, poprzez felieton, reportaż i fotoreportaż, aż po gatunki radiowe i portal internetowy. W każdym z tych gatunków można się doszukać mniej lub bardziej wyraźnych związków z dziełami literackimi. Widoczne są jednak również zdecydowane odstępstwa.

Choć o związkach literatury i dziennikarstwa napisano w Polsce bardzo wiele, wydaje się, że problematyka ta nigdy nie zostanie wyczerpana. Dowodzi tego niniejszy tom Mistrzowie literatury czy dziennikarstwa?, zawierający kilkanaście ciekawych opracowań dotyczących zarówno historii, jak i współczesności literatów uprawiających dziennikarstwo oraz dziennikarzy piszących książki. Jak barwne i nieszablonowe jest to środowisko świadczą choćby trzy postaci: Hanna Krall, Leopold Tyrmand i Ryszard Kapuściński, o których, ale nie tylko o nich, znowu czegoś nowego dzięki tej publikacji możemy się dowiedzieć.

Mistrzowie literatury czy dziennikarstwa? śmiało wkroczyli w świat współczesnej prasy, występują w radiu i w telewizji, są obecni w internecie. Autorzy publikacji próbują za nimi podążać, dokonać analizy tej aktywności, przewidywać, jak będzie wyglądała w przyszłości. To właśnie stanowi walor tego podręcznika, ukazującego mistrzów i klasyczne gatunki funkcjonujące we współczesnej komunikacji społecznej.