Promieniowanie, które wprowadza w ruch wahadełko trzymane przez człowieka jest bardzo słabe, niemierzalne metodami technicznymi. Autor poszukiwał szansy jego identyfikacji wykorzystując nadzwyczajną wrażliwość samego człowieka na ten nieznany rodzaj promieniowania.

Jako naukowiec wyszedł z założenia, że skoro wahadło – mechaniczny układ rezonansowy – w ręku człowieka porusza się, to musi poprzez niego działać na wahadło siła periodycznie zmienna. Autor postanowił zsynchronizować pod względem częstotliwości ruch wahadła z tajemniczym polem.

Okazało się, że aby to zrobić wahadło musi charakteryzować się dużą stałością i możliwością precyzyjnej zmiany własnej częstotliwości. Wahadło takie zachowuje się w badanym polu w sposób jednoznaczny, dzięki temu z jego ruchu można odczytać cechy charakterystyczne tajemniczego promieniowania, a tym samym je zidentyfikować.