Neuropsychologia tożsamości to nauka zajmująca się wzajemnymi powiązaniami mózgowia z systemem Ja oraz tworzoną przez ten system tożsamością indywidualną, społeczną i kulturową w celu pomocy osobie chorej. Z perspektywy teoretycznej nauka ta bada związek struktur i połączeń mózgowych z procesami poznawczymi, emocjonalnymi i zachowaniem oraz systemem Ja ściśle związanym z tożsamością. Z perspektywy klinicznej opracowuje metody diagnozy i ocenia efektywność rehabilitacji chorych z niedokształceniem i/lub destabilizacją systemu Ja oraz zaburzeniami tożsamości.
Monografia „Neuropsychologia tożsamości” to dzieło nowatorskie i niezwykłe – oryginalne w podejściu do problematyki tożsamości, nowoczesne w wymiarze teoretyczno-metodologicznym, erudycyjne i znakomicie napisane. Dzieło oparte na dorobku światowej nauki oraz wynikach własnych badań, pogłębione analizą przypadków klinicznych pacjentów z najczęstszymi uszkodzeniami mózgowia, potwierdzone neurofizjologicznymi markerami (tzw. medycyna faktów), inspiruje do stawiania pytań o złożoność fenomenu ludzkiego istnienia, wciąż poznawanego i nadal nie w pełni poznanego.
Doświadczeni Autorzy, mający w swym dorobku liczące się monografie naukowe, uczynili tu przedmiotem opisu tożsamość człowieka, a ściślej mówiąc, możliwe powiązania biologiczne i fenomenologiczne tożsamości ze sferą opisu neuropsychologicznego. Z dzieła tego wyłania się nowe spojrzenie na sposób uprawiania neuropsychologii, wyznaczone przez szeroki humanistyczno-społeczny horyzont wzbogacający zorientowane dotychczas medycznie spojrzenie na opis zachowań ludzkich. Trzeba więc było wniknąć w strukturę Ja człowieka, by zrozumieć fenomen jego społecznego i zarazem kulturowego funkcjonowania, co Autorom monografii w pełni się udało.
|