Przez cały XI i XII wiek normańscy rycerze byli najprawdopodobniej najbardziej budzącymi grozę wojownikami w Europie Zachodniej. Zapewne byli oni spadkobiercami wikingów, którzy pierwotnie osiedlili się w północnej Francji ze swym wodzem Rollonem ok. 911 roku na żądanie Karola III Prostaka, kultywując przez następne stulecia swoją wojowniczą reputację.
Niniejsza praca przybliża ich umiejętności wojskowe, sławne w całym ówcześnie znanym świecie, które umożliwiły im podbój Sycylii w 1060 i Anglii w 1066 roku, jak również wzięcie udziału w wielu ważnych bitwach na terenie Italii i odegranie ważnej roli w I wyprawie krzyżowej.
