Janusz Beksiak już przed 1980 r. drukował swoje teksty o charakterze publicystycznym w tygodnikach i miesięcznikach o profilu ogólnym. Robił to jednak rzadko i dopiero artykuł o kryzysie gospodarczym z przełomu lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych, zatytułowany O załamaniu i poprawie, wzbudził powszechne zainteresowanie. Od tego czasu Beksiak w miarę systematycznie komentował sprawy gospodarcze w wywiadach czy felietonach.

Nie ma wątpliwości, że wyliczanie przez Beksiaka cech i przywar Polaków współtworzących polski dwudziestowieczny kapitalizm, takich jak nieufność do własności prywatnej, zaściankowość, skłonność do korupcji, mylenie przedsiębiorczości z oszustwem, mogłoby posłużyć jako podstawa programu badawczego nowej historii gospodarczej Polski.