Rok 2015 z pewnością zapisze się w historii. Nie tylko bowiem po raz drugi, po dziesięciu latach, Prawo i Sprawiedliwość wygrało wybory parlamentarne i prezydenckie, ale po raz pierwszy po 1989 roku utworzyło samodzielnie rząd, na którego czele stanęła Beata Szydło. Dlaczego jednak obie kampanie wyborcze potoczyły się w sposób, którego niemal nikt nie przewidywał? Co takiego stało się, że preferencje polityczne Polaków zmieniły się na przestrzeni około dziesięciu miesięcy na tyle mocno, by dać pełnię władzy ustawodawczej i wykonawczej PiS? Jakie argumenty w walce wyborczej zostały użyte i które były skuteczne, a które zakończyły się porażką? Jakie narzędzia perswazji okazały się skuteczne? Które strategie komunikacyjne odniosły sukces? Które problemy warto było podejmować, a od których należało uciekać? O czym mówiono, a czego unikano? Jakie wartości przyświecały zwycięzcom, a jakie przegranym? Kto poprawnie potrafił interpretować zmieniające się nastroje społeczne i wyciągać z tego odpowiednie wnioski?
Te i inne pytania warto zadawać, by lepiej zrozumieć procesy polityczne w roku 2015. One także towarzyszyły wszystkim autorom tej książki w ich studiach nad toczonymi w ubiegłym roku kampaniami wyborczymi na urząd Prezydenta RP oraz parlamentarną.
Ze Wstępu

Autorzy – wraz z redaktorami – dołożyli starań, aby prezentowane teksty zostały oparte na miarodajnych źródłach, obszernej literaturze oraz rzetelnej znajomości problematyki wyborczej. Zawierają interesujący ładunek wiedzy – solidnie udokumentowanej i uporządkowanej w tabelach i wykresach – skoncentrowanej na poszukiwaniu odpowiedzi na pytanie, dlaczego obie kampanie wyborcze potoczyły się w sposób, którego nieomal nikt wcześniej nie przewidywał.
To sprawia, że artykuły zamieszczone w tomie mogą być ciekawą lekturą dla każdego, kto zajmuje się lub w przyszłości zamierza się zająć badaniami związanymi z szeroko rozumianą problematyką legitymizacji transformacji systemu politycznego w Polsce; mogą również stanowić przydatny materiał do wykorzystania w dydaktyce politologicznej.
Z recenzji prof. dr hab. Barbary Krauz-Mozer