Rozwój Lublina był i jest związany z dostępem do wody. W warunkach naturalnych wody opadowe i roztopowe są głównie retencjonowane w podłożu skalnym. Tworzą one zasoby o wysokiej jakości, dość równomiernie zasilają lubelskie rzeki, a jednocześnie są powszechnie wykorzystywane na potrzeby komunalne i przemysłowe. Zabudowa miejska: domy, ulice, chodniki i utwardzone place zdecydowanie ograniczają możliwość zatrzymywania wody w podłożu skalnym.

W obszarze zurbanizowanym znaczna część wody opadowej spływa do rzek, jednocześnie transportując zanieczyszczenia w formie stałej i rozpuszczonej. W okresie intensywnych opadów lub roztopów chwilowe przepływy Bystrzycy na terenie miasta zwiększają się kilkakrotnie, a udział zasilania podziemnego wówczas nie osiąga nawet 10%. Z zebranych materiałów jednoznacznie wynika, że zasoby dorzecza Bystrzycy będą jeszcze przez wiele lat jedynym źródłem zaopatrzenia Lublina w wodę. Wymaga to długookresowych działań na rzecz racjonalnego gospodarowania wodą w całym dorzeczu.