Niniejsza książka stanowi monografię oficjalnego stanowiska Francji w kwestiach migracyjnych w pierwszej dekadzie XXI wieku. W tym czasie założenia polityki imigracyjnej uległy przedefiniowaniu, zaś w ramach przyjętych rozwiązań prawnych stworzono system surowy i restrykcyjny, skupiający nowe przepisy pod hasłem tzw. immigration choisie (imigracji kierowanej).

 

Taka jakościowa zmiana, której głównym demiurgiem był minister, a następnie prezydent Nicolas Sarkozy, wynikała z kilku przesłanek. Po pierwsze - narastającej niechęci społecznej do imigrantów, szczególnie w związku z zagrażającym zjawiskiem terroryzmu (przede wszystkim islamskiego) oraz kryzysem ekonomicznym. Po drugie - coraz częściej przywoływanego globalnego fiaska idei wielokulturowości. Po trzecie - zobowiązań państwa wynikających z członkostwa w Unii Europejskiej i wreszcie - z narodowej tęsknoty za "francuskością" i potrzeby utrwalenia przekonania o uniwersalizmie kultury francuskiej.

W książce podjęto próbę prezentacji założeń współczesnej polityki imigracyjnej oraz jej najważniejszych efektów w pierwszych latach działania. Sporo miejsca poświęcono uwarunkowaniom - formalnym oraz społecznym - tej polityki, które są niezbędne dla zrozumienia mechanizmów funkcjonujących obecnie. Treści zawarte w książce zaciekawić mogą nie tylko politologów i socjologów, ale również inne osoby zainteresowane francuską specyfiką - znajdą tu one odpowiedzi na wiele pytań o to, jak wygląda współczesna Francja i jej społeczeństwo.