Wydawałoby się, że można albo napisać podręcznik programowania, albo rozprawę o perspektywach sztuki i humanistyki w zmieniającym się świecie technologii komputerowych – żadne połączenie tych dwu pól nie jest możliwe. Ale tak jak w przypadku innych książek Nicka Montforta – tych, które napisał sam, oraz tych, których był współautorem – wyjściowy koncept jest ryzykowny aż do brawury: połączyć to, co sprzeczne, nieprzystające, dla siebie wzajemnie obce. Programowanie i refleksja kulturowa mają nawzajem się uzupełniać. Programiści in spe mają zobaczyć w tym część nauki o sztuce, a artyści i badacze humanistyki – nauczyć się myśleć o swoich dyscyplinach za pośrednictwem narzędzi programistycznych. Tym sposobem humaniści zyskują podręcznik programowania od podstaw i inspirację do odważnej eksploracji swoich dziedzin. Czyżby trafiła się nam idealna książka na czasy kryzysu humanistyki?

Książka Nicka Montforta to podręcznik o programowaniu skierowany do humanistów, artystów i przedstawicieli zawodów kreatywnych. To książka do lektury, ale przede wszystkim do samodzielnej pracy na własnych urządzeniach. Czytelnik i czytelniczka znajdzie w niej rozdziały poświęcone grafice, animacji, dźwiękowi, tekstowi, statystyce, wizualizacji danych.

 

Lektura obowiązkowa dla osób, które chcą się nauczyć programować, a nigdy wcześniej tego nie robiły. Montfort kładzie też nacisk na filozofię programowania. Dowodzi, że programowanie zmienia w humanistyce i sztuce perspektywę i pozwala artystom i humanistom podejść do interesujących ich zagadnień w nowy sposób.