C++ - mierz wysoko!

C++ to jeden z najpopularniejszych i najpotężniejszych języków programowania. Stanowi punkt wyjścia dla wielu innych języków, które odziedziczyły po nim składnię i liczne możliwości, dzięki czemu można śmiało stwierdzić, że znajomość C++ otwiera drzwi do świata nowoczesnego programowania i jest podstawą na wymagającym rynku pracy w branży informatycznej. Czasy się zmieniają, lecz to C++ jest wciąż wybierany wszędzie tam, gdzie liczą się możliwości, elastyczność, wydajność i stabilność.

Książka, którą trzymasz w rękach, to kontynuacja genialnego kompendium Opus magnum C++11. Programowanie w języku C++. Autor, wybitny specjalista z ogromnym doświadczeniem w międzynarodowych projektach i twórca niezwykle popularnego podręcznika Symfonia C++, postanowił uzupełnić swoje dzieło o zagadnienia, dla których zabrakło miejsca w poprzednich tomach. Jeśli chcesz poszerzyć wiedzę na temat szablonów oraz poznać możliwości najnowszych standardów języka C++, nie mogłeś lepiej trafić!

• Najważniejsze informacje o nowych możliwościach języka C++
• Praktyczne przykłady zastosowania konstrukcji
• Ćwiczenia utrwalające zdobytą wiedzę

Rusz w kolejną misję z C++ na pokładzie!

Rozdziały:

0. Proszę tego nie czytać! (1)

• 0.1. Wyruszamy na kolejną wyprawę! (1)

1. Szablony o zmiennej liczbie parametrów (3)

• 1.1. Szablon funkcji o zmiennej liczbie parametrów (i argumentów) (4)
• 1.2. Jak dobrać się do argumentów tkwiących w pakiecie? (11)
  • 1.2.1. Ciekawe szablony zwracające rezultat (16)
• 1.3. Szablon klas o dowolnej (zmiennej) liczbie parametrów (18)
• 1.4. Trzy rodzaje pakietów parametrów szablonu (24)
  • 1.4.1. Pakiet szablonu będący pakietem wartości (25)
• 1.5. Argumenty pakietu odbierane przez wartość, referencję, adres (30)
• 1.6. Rozwinięcie według wzorca (czyli rozwinięcie "z kontekstem") (31)
• 1.7. Rozwinięcie pakietu typów w klamrowej liście inicjalizatorów (34)
  • 1.7.1. Łatwe narzędzie do wypisania argumentów (34)
• 1.8. Rozwinięcie pakietu na liście parametrów aktualnych innego szablonu (36)
• 1.9. Gdzie można umieścić wyrażenia rozwijające pakiet parametrów (39)
• 1.10. Ćwiczenia (39)

2. Cechy języka wprowadzone do standardu C++14 (43)

• 2.1. Zapis dwójkowy stałych dosłownych (43)
• 2.2. Separatory cyfr w stałych dosłownych (44)
  • 2.2.1. Wypisywanie liczb w postaci binarnej (45)
  • 2.2.2. Wczytywanie liczb dwójkowych strumieniem wejściowym (48)
• 2.3. Kompilator rozpoznaje typ rezultatu funkcji (50)
• 2.4. Deklaracja typu rezultatu decltype(auto) (52)
  • 2.4.1. Przykład zastosowania konstrukcji decltype(auto) w szablonie funkcji (55)
• 2.5. Szablon definicji zmiennej (59)
  • 2.5.1. Jak to drzewiej bywało, czyli świat bez szablonów zmiennych (64)
  • 2.5.2. Teraz zobaczysz, jak prosto się to robi z C++14 (71)
  • 2.5.3. Ciekawe zastosowanie: sprawdzenie cech charakteru danego typu (72)
  • 2.5.4. Lubię, nie lubię... (77)
  • 2.5.5. Dwa usprawnienia (80)
  • 2.5.6. Realizacja tego pomysłu w programie (81)
• 2.6. Przeładowanie globalnych operatorów new, new[ ], delete i delete[ ] (86)
• 2.7. Nowości C++14 w wyrażeniach lambda (94)
  • 2.7.1. Przykład uogólnionego wyrażenia lambda (94)
  • 2.7.2. Przykład definicji obiektu na liście wychwytywania i jego inicjalizacja (96)
  • 2.7.3. Przykład wychwycenia na zasadzie przeniesienia (move) (99)
• 2.8. C++14 a funkcje constexpr (104)
  • 2.8.1. Zniesienie wielu ograniczeń w ciele funkcji constexpr (104)
  • 2.8.2. Funkcje składowe constexpr w C++14 nie są już automatycznie const (110)
• 2.9. Atrybuty (111)
  • 2.9.1. Nowy atrybut [[deprecated]] wprowadzony w C++14 (112)
  • 2.9.2. Oznaczenie wybranej funkcji jako przestarzałej (113)
  • 2.9.3. Argument funkcji uznany za przestarzały (114)
  • 2.9.4. Przestarzałe niestatyczne składniki klasy: funkcja składowa i dana składowa (114)
  • 2.9.5. Obiekt oznaczony jako przestarzały (115)
  • 2.9.6. deprecated a zbiorcza definicja kilku zmiennych (z ewentualną inicjalizacją) (116)
  • 2.9.7. Typy, które uznajemy za przestarzałe (116)
  • 2.9.8. Przestarzałe synonimy typów (w instrukcjach typedef i using) (118)
  • 2.9.9. Oznaczanie atrybutem [[deprecated]] specjalizacji szablonu klasy (118)
  • 2.9.10. Oznaczanie atrybutem [[deprecated]] specjalizacji szablonu funkcji (119)
• 2.10. Przewrotu nie było (119)
• 2.11. Ćwiczenia (120)

3. Cechy języka wprowadzone do standardu C++17 (123)

• 3.1. Specyfikacja wyjątków staje się częścią typu funkcji (123)
• 3.2. Technika "pomijanie kopiowania" bywa teraz obowiązkiem kompilatora (128)
• 3.3. Przydomek alignas a operatory new i delete (134)
  • 3.3.1. Przeładowanie globalnych new i delete uwzględniające wyrównanie adresów (135)
  • 3.3.2. Jak przeładować wyrównujące operatory new/delete na użytek wybranej klasy (141)
• 3.4. Porządek obliczania składników w złożonych wyrażeniach - nareszcie ustalony (144)
• 3.5. Stała znakowa typu u8 (146)
• 3.6. Szesnastkowy zapis liczb zmiennoprzecinkowych (147)
  • 3.6.1. Wypisywanie i wczytywanie zmiennoprzecinkowych liczb szesnastkowych (149)
• 3.7. Wyrażenia poskładane w harmonijkę - ułatwienie pracy z pakietem argumentów (152)
  • 3.7.1. Pierwszy przykład użycia wyrażenia harmonijkowego w szablonie (152)
  • 3.7.2. Harmonijka z dodatkowym wyrażeniem początkowym (155)
  • 3.7.3. Cztery formy wyrażenia harmonijkowego (157)
  • 3.7.4. Kontekst wyrażenia harmonijkowego - przykład (159)
• 3.8. Dozwolone słowo auto w deklaracji template (161)
• 3.9. Kompilator rozpoznaje typ parametrów klasy szablonowej (166)
  • 3.9.1. Wektory czego innego niż widać (170)
• 3.10. Instrukcja if constexpr - prawie jak kompilacja warunkowa (173)
  • 3.10.1. Instrukcja if constexpr rozwiązuje problem "lubianych" i "nielubianych" typów (176)
• 3.11. Wyrażenia inicjalizujące w instrukcjach if i switch (179)
• 3.12. Dowiązania strukturalne, czyli łatwe "sięganie do składników" (182)
  • 3.12.1. Dowiązanie do tablic zbudowanych na bazie klasy std::array (184)
  • 3.12.2. Łatwe sięganie do składników struktur/klas (185)
  • 3.12.3. Przystosowanie naszej klasy do obsługi deklaracji dowiązań (192)
  • 3.12.4. Przystosowanie cudzej klasy do obsługi deklaracji dowiązań (198)
• 3.13. Operator preprocesora zwany has_include (201)
• 3.14. Nowe atrybuty: maybe_unused, fallthrough i nodiscard (203)
  • 3.14.1. Atrybut [[maybe_unused]] (205)
  • 3.14.2. Atrybut [[fallthrough]] używany w instrukcji switch (208)
  • 3.14.3. Atrybut [[nodiscard]] - nie zlekceważ mnie (210)
• 3.15. Typ std::byte do operacji na surowych blokach pamięci (213)
• 3.16. Modyfikacje istniejących cech języka (222)
• 3.17. Rozluźnienie zasady inicjalizowania typów wyliczeniowych (223)
• 3.18. Modyfikacja deklaracji static_assert (224)
• 3.19. Prostszy sposób zapisu zagnieżdżonych przestrzeni nazw (225)
• 3.20. Dozwolone słowo typename w parametrze określającym inny szablon (229)
• 3.21. Dla zakresowej pętli for funkcje begin i end mogą zwracać odmienne typy (233)
• 3.22. Rozwinięcie pakietu możliwe nawet w deklaracji using (239)
• 3.23. Nowe zasady auto-rozpoznawania typu obiektów mających inicjalizację klamrową (245)
• 3.24. W C++17 agregat może być nawet klasą pochodną (247)
• 3.25. Zmiana typu rezultatu funkcji std::uncaught_exception (250)
• 3.26. Ćwiczenia (254)

4. Posłowie - czyli C++20 ante portas (264)

Skorowidz (265)