Książka Siergieja Amielina stanowi zapis dotychczasowych ustaleń pierwszego w historii katastrof lotniczych nieoficjalnego śledztwa prowadzonego przez międzynarodową grupę pasjonatów.
Rozmiary tragedii Tu-154M z 10 kwietnia 2010 r., początkowy chaos informacyjny, pytania o przyczyny i okoliczności wypadku – wszystko to sprawiło, że w ciągu kilku godzin po katastrofie zawrzały nie tylko lokalne fora internetowe, ale i specjalistyczne lotnicze serwisy na całym świecie.
W ciągu następnych dni zawiązała się międzynarodowa społeczność internautów, którzy zaczęli dociekać, co się wydarzyło i dlaczego, próbowali odtworzyć przebieg katastrofy oraz znaleźć jej przyczyny. Oprócz amatorów w dyskusje włączyli się rosyjscy (i nie tylko) specjaliści, w tym byli i aktualni piloci, którzy latali na tupolewach i znali smoleńskie lotnisko wojskowe.
Nieoficjalne śledztwo internautów stało się samorzutną akcją niepodporządkowaną żadnym z góry określonym zasadom, z wyjątkiem dążenia do weryfikacji wszelkich możliwych hipotez. Jego uczestnicy nie mieli dostępu do tajnych dokumentów, za to dysponowali zbiorową wiedzą z najróżniejszych dziedzin – od psychologii po fizykę – oraz informacjami, jakich mogli dostarczyć mieszkańcy Smoleńska, w tym nieliczni świadkowie katastrofy. Zakrojone na taką skalę śledztwo publiczne jest zjawiskiem absolutnie wyjątkowym. Czegoś takiego nigdy dotychczas nie odnotowano.
Rozdziały:
1. JAK WSZYSTKO SIĘ ZACZĘŁO 1.1. Śledztwo oficjalne 1.2. Narodziny nieoficjalnego śledztwa 1.3. Pierwsze rezultaty
2. MOJA PIERWSZA WIZYTA NA MIEJSCU KATASTROFY
3. CHRONOLOGIA UPADKU SAMOLOTU W ZDJĘCIACH
4. REKONSTRUKCJA OSTATNICH SEKUND LOTU
5. PRZYCZYNY CAŁKOWITEGO ZNISZCZENIA SAMOLOTU
6. DOKŁADNY CZAS KATASTROFY
7. KONTROWERSJE WOKÓŁCZASU KATASTROFY
8. PIERWSZE OFICJALNE WYNIKI ŚLEDZTWA
9. PRZYCZYNY KATASTROFY – WSTĘPNE HIPOTEZY 9.1. Mgła na lotnisku 9.2. Nurkowanie pod ścieżkę schodzenia 9.3. Niewystarczające doświadczenie pilotów 9.4. Brak ILS na lotnisku 9.5. Ukształtowanie terenu 9.6. Błąd ustawienia wysokościomierza barometrycznego 9.7. Błąd przy wprowadzaniu współrzędnych lotniska 9.8. Wywieranie nacisku psychologicznego na załogę 9.9. Bariera językowa 9.10. Błąd kontrolera 9.11 Brak zakazu lądowania 9.12. Niedziałające radiolatarnie lub radar lądowania 9.13. Niesprawne oświetlenie nawigacyjne 9.14. Oblodzenie 9.15. Brak paliwa 9.16. Inwersja termiczna
10. HIPOTEZY FORMUŁOWANE NA PODSTAWIE WSTĘPNEGO RAPORTU MAK 10.1. Autopilot Tu-154M 10.2. Możliwe konsekwencje użycia automatu ciągu 10.3. Możliwe następstwa użycia autopilota
11. STENOGRAM Z ROZMÓW W KABINIE PILOTÓW
12. GŁÓWNE HIPOTEZY DOTYCZĄCE PRZYCZYN KATASTROFY NA PODSTAWIE INFORMACJI ZE STENOGRAMU 12.1. Zniżanie według wysokościomierza barometrycznego, a później radiowysokościomierza 12.2. Wysokościomierz barometryczny czy radiowysokościomierz? 12.3. Zniżanie według radiowysokościomierza 12.4. Pogoń za ścieżką schodzenia 12.5. Wnioski ogólne na podstawie rezultatów analizy stenogramu
13. GŁÓWNE WĄTKI ŚLEDZTWA NIEOFICJALNEGO – II ETAP
14. KLIMAT SMOLEŃSKA A POGODA 10 KWIETNIA 2010 R.
15. OGÓLNA CHARAKTERYSTYKA SMOLEŃSKIEGO LOTNISKA SIEWIERNYJ
16. INFRASTRUKTURA LOTNISKA SIEWIERNYJ 16.1. Pas startowy 16.2. Radiotechniczne wyposażenie lotniska 16.3. Oświetlenie nawigacyjne lotniska 16.4. Stanowisko kierowania lotami 16.5. Współdziałanie kontrolera lotów z pilotami 16.6. Właściwości lotniska Siewiernyj 16.6. Lotnisko Siewiernyj we wstępnym raporcie MAK
17. UKSZTAŁTOWANIE TERENU W POBLIŻU LOTNISKA
18. ZBRODNIA KATYŃSKA I DOCHODZENIE W SPRAWIE KATASTROFY
19. BŁĘDY POPEŁNIANE PRZEZ MEDIA ORAZ ICH KONSEKWENCJE
20. ANALIZA MOŻLIWYCH PRZYCZYN KATASTROFY 20.1. Czy samolot nr 101 miał zamiar lądować? 20.2. Podejście czy lądowanie? 20.3. Działania załogi na wysokości decyzji 20.4. Czy było odejście na drugi krąg? 20.5. Wpływ ukształtowania terenu 20.6 Analiza sygnałów TAWS 20.7. Rola kierownika lotów 20.8. Zejście pod chmurę 20.9. Pięć sekund od 10:41:51 do 10:41:56
21. ZAKOŃCZENIE
PLAN SYTUACYJNY
Najniższa cena z 30 dni przed obniżką 30,60zł
|