Drugi tom podręcznika stanowi kontynuację i rozszerzenie treści proponowanych w tomie pierwszym prezentującym pedagogikę społeczną jako dyscyplinę akademicką i orientację działania.

Zawiera teksty wybitnych przedstawicieli tej dyscypliny w Polsce i na świecie. Stanowi próbę odpowiedzi na pytania o inne punkty widzenia na pedagogikę społeczną, stan debaty na temat tej dyscypliny oraz powiązania przeszłości z teraźniejszością i próbę antycypowania przyszłości. Pozwala na kształtowanie twórczej podstawy pedagoga społecznego. Stanowi podstawową bazę teoretyczną dla studentów pedagogiki społecznej i kierunków pokrewnych.

Rozdziały:

Część I DEBATA O DYSCYPLINIE, JEJ ZMIENNOśCI I PARADYGMACIE(TACH)
Rozdział 1. Kształtowanie się dyscypliny – główne nurty polskiej pedagogiki społecznej w ujęciu historycznym  20

Rozdział 2. Pedagogika społeczna i jej wyzwania na początku XXI w.

Rozdział 3. Pedagogika społeczna w społeczeństwie postmonocentrycznym – problemy i perspektywy rozwoju  58

Rozdział 4. Pedagogika społeczna wobec kryzysu świata wartości, więzi i instytucji  89

Rozdział 5. Pedagogika społeczna – pytania o tożsamość i przyszłość

Rozdział 6. Przyszłość pedagogiki społecznej – o nowy paradygmat dyscypliny  125

Część II DEBATA O ZWIąZKACH PEDAGOGIKI SPOŁECZNEJ Z INNYMI (SUB)DYSCYPLINAMI NAUK O WYCHOWANIU, O KULTURZE I SPOŁECZEńSTWIE
Rozdział 7. Pedagogika społeczna w kontekście sporów o przedmiot i strukturę pedagogiki oraz jej związki z innymi dyscyplinami naukowymi

Rozdział 8. Pytanie o pogranicze pedagogiki społecznej  168

Rozdział 9. Pedagogika społeczna a inne obszary wiedzy naukowej

Rozdział 10. Funkcje związków i ruchów młodzieży z perspektywy współczesnej teorii wychowania 202

Rozdział 11. Od próżniaczenia do zniewolenia – w poszukiwaniu dyskursów czasu wolnego  219

Rozdział 12. Wychowanie uwrażliwiające na inność w warunkach wielokulturowowści (Jerzy Nikitorowicz) 237

Rozdział 13. Praca socjalno-opiekuńcza i pedagogika społeczna

Rozdział 14. Jak zapewniać byt wartościom – wspólne pytanie polityków społecznych i pedagogów społecznych  269

Rozdział 15. Uniwersalne przesłanki andragogiczne refleksji Heleny Radlińskiej 277

Część III DEBATA O ODMIANACH SPOŁECZNO-PEDAGOGICZNEGO PUNKTU WIDZENIA W INNYCH KRAJACH
Rozdział 16. Edukacja do obywatelskości. Od pedagogiki socjalnej do pedagogiki społecznej  298

Rozdział 17. Polityka społeczna a pedagogika społeczna/praca socjalna z perspektywy historyczno-socjologicznej  315

Rozdział 18. Równość płci i praca przedstawicieli zawodów pomocowych

Rozdział 19. Przemiany myśli społeczno-pedagogicznej w Niemczech

Rozdział 20. Koncepcja edukacji społecznej we francuskiej myśli społecznej XIX w. i idee kształtowania się pedagogiki społecznejHeleny Radlińskiej – analiza porównawcza

Rozdział 21. Pedagogika społeczna w Republice Słowackiej i Republice Czeskiej na progu nowego tysiąclecia

Rozdział 22. Pedagogika społeczna na Bałkanach (Divna Lakinska, Suzana 22.1. Wstęp 400

Część IV DEBATA NA TEMAT PóLDZIAŁANIA PEDAGOGA SPOŁECZNEGO
Rozdział 23. Modernizacja środowisk lokalnych w świetle zmianyspołecznej  415

Rozdział 24. Edukacja jako pomoc w rozwoju w ujęciu andragogiki i gerontologii 433

Rozdział 25. Pomoc przez porady. Statyczna versus procesualna struktura poradnictwa w przestrzeni życia społecznego 444

Rozdział 26. Wychowawcze i edukacyjne funkcje regionalizmu

Rozdział 27. Pedagogika społeczna i praca socjalna w procesie społecznej readaptacji osób pozbawionych wolności  485

Rozdział 28. Pedagogika społeczna i rodzina – obszary badań

Rozdział 29. Mass media i multimedia – dominująca przestrzeń życia dziecka  518

Rozdział 30. Styl życia a zagrożenia zdrowia jednostki i społeczeństwa w rozwijającej się cywilizacji 534

Rozdział 31. Uwagi na zakończenie – w kierunku transwersalności pedagogiki społecznej  552