Czy słuszne są postulaty pojawiające się często w środowiskach pedagogicznych i realizowane w projektach reform oświatowych o konieczności wczesnej stymulacji intelektualnej oraz o potrzebie wprowadzania przedszkolnych programów dydaktycznych? Czy ograniczanie zakresu swobodnej zabawy i jednostronne przyspieszanie rozwoju kognitywnego rzeczywiście optymalnie pomagają w zdobywaniu przez dziecko podstawowych kompetencji prospołecznych? Jakie to może mieć konsekwencje dla sensoryczno-motorycznego rozwoju małego dziecka? Kiedy dziecko jest dojrzałe do podjęcia nauki w szkole?

Grupa wybitnych pedagogów niemieckich prezentuje waldorfską wizję takich kwestii, jak: dojrzałość szkolna, harmonijny rozwój dziecka, specyfika uczenia się w wieku przedszkolnym oraz w pierwszych latach nauki szkolnej. W publikacji znajdujemy obszerne omówienie celów, zakresów i metod pracy z dziećmi na tym etapie kształcenia. Wiele miejsca poświęca się także takim zagadnieniom, jak salutogeneza (zdolność osobowości do samouzdrawiania) i rezylencja (umiejętność zwycięskiego przechodzenia przez kryzysy życiowe), oraz sposobom odpowiedniego kierowania procesami wychowawczymi, aby te cechy mogły się u dziecka ukształtować. Książka jest napisana przystępnym językiem i ma przejrzystą strukturę.