Zapis analizy dziecka jest pozycją niezwykłą nie tylko w dorobku Klein, ale również w historii piśmiennictwa psychoanalitycznego. Nigdy przedtem, nikt nie opublikował tak dokładnego zapisu sesji psychoanalitycznych.

Właściwie każda z sesji dobrze obrazuje specyfikę pracy Klein, jej starania o to, aby w tym, co pacjent komunikuje podczas sesji, odnaleźć nieświadome fantazje, wywołane zarówno przez zdarzenia z przeszłości i konflikty związane z rozwojem, jak i przez aktualne zdarzenia zewnętrzne. 

Opublikowanie tej pracy zapoczątkowało istotny zwyczaj szczegółowego studiowania zapisu sesji jako cennego źródła wiedzy o pacjencie i o sposobie pracy analityka.