Doświadczenia innych państw pokazują, że imigracja przebiega niejako po ścieżkach, które są „wydeptywane” w pierwszym okresie przekształcenia się danego państwa w kraj atrakcyjny dla imigracji zarobkowej. Polska jest obecnie w sytuacji, kiedy może jeszcze skutecznie wytyczać ścieżki, po których będą w przyszłości przyjeżdżać do naszego kraju imigranci. Może przy tym uniknąć wielu popełnionych przez inne państwa błędów – zarówno w stosowaniu instrumentów polityki imigracyjnej, jak i integracyjnej.

Przedstawiona praca stanowi pod wieloma względami bardzo cenne, nowatorskie na polskim gruncie opracowanie, zawierające bogaty materiał empiryczny oraz wiele istotnych rozważań teoretycznych, a także cały szereg wartościowych, solidnie uzasadnionych rekomendacji dla praktyków kształtujących polską politykę imigracyjną.