Wyzwaniem o charakterze wręcz cywilizacyjnym jest dla Polski, podobnie jak dla wielu innych krajów, proces starzenia się ludności i jego konsekwencje. Autorka przedstawia w pracy dane liczbowe ukazujące w długim okresie przebieg procesów demograficznych związanych ze starzeniem się ludności oraz charakteryzuje zmiany struktury populacji ludzi starych w Polsce.
Zawarte w publikacji analizy polityki społecznej wobec starzenia się ludności zostały przeprowadzone z dwóch perspektyw poznawczych: strukturalnej i cyklu życia.
Autorka dokonuje oceny polskiej polityki społecznej lat 1971–2013 z punktu widzenia procesu starzenia się ludności, analizując przyczyny zaniechań i opóźnień w podejmowaniu strategicznych działań będących odpowiedzią na wyzwania wynikające z tego procesu. Odpowiada na pytania badawcze. Przedstawia także główne wątki debaty publicznej na temat starzenia się ludności i tematy z nim powiązane oraz analizuję różne typy historycznego dziedzictwa (ang. historical legacies) mającego znaczenie dla przyszłości polityki społecznej wobec starzenia się ludności.
