Jeśli trzeba by wskazać motyw przewodni książki, to chyba jest nim przemoc – ta realna, a może jeszcze bardziej ta symboliczna, która w Polsce towarzyszy nadal wszystkiemu, co wiąże się z seksualnością. Jeśli zatem socjologia krytyczna ma mieć sens, to właśnie takimi kwestiami powinna się interesować. W obecnej sytuacji hegemonii dyskursu katolicko-narodowego w sferze publicznej, głosów analizujących ten dyskurs i jednocześnie go przełamujących nigdy nie będzie zbyt wiele.
Rewolucja seksualna Polskę ominęła. Dopiero po 1989 roku zaczęły postępować zmiany norm obyczajowych, seks zaczął oznaczać coś więcej niż tylko prokreację, pojawiły się takie tematy, jak homo-, bi- i płynna seksualność, a prawa mniejszości, seks nastolatków, gwałty bądź edukacja seksualna stały się przedmiotem debaty publicznej. Zarazem pojawiły się głosy, że są to problemy niepolskie, a nawet antypolskie, niemające nic wspólnego z zainteresowaniami prawdziwych Polaków. Analizy zawarte w tej książce dowodzą, że jest zgoła odwrotnie.
