Polski kodeks honorowy, znany też jako Kodeks Boziewicza, to publikacja z 1919 roku, która w okresie międzywojennym stanowiła podstawę teoretyczną postępowania honorowego, w tym organizowania pojedynków. Autor krok po kroku przedstawia szczegółowe zasady ich prowadzenia.

Kiedy dochodzi do obrazy? Jakie są jej rodzaje? Która broń uchodzi za honorową? Dlaczego odradza się walk „do pierwszej krwi”? Na czym polega rola sekundanta oraz obecnego przy pojedynku lekarza?

Celem autora było uwspółcześnienie niektórych zapisów tak, aby pojedynki odbywały się w sposób przemyślany i powodowały jak najmniejszy uszczerbek na zdrowiu.
Boziewicz zwraca również uwagę na bezpodstawne przyjmowanie zasad wywodzących się z sąsiednich krajów, w tym z Niemiec.