Monografia zawiera opis operatorów pytajnych występujących w historii polszczyzny, z uwzględnieniem ich zasobu, funkcji i genezy. Wprowadzenie krótko przedstawia aparat pojęciowy (m.in. terminy operator pytajny, zaimek pytajny, partykuła pytajna), a także relację zaimków pytajnych do równokształtnych zaimków względnych.

 

Zasadnicza część analityczna składa się z dwóch rozdziałów: o operatorach pytań uzupełnienia oraz o operatorach pytań rozstrzygnięcia. Wewnętrzna typologia operatorów pytań uzupełnienia jest oparta na klasyfikacji części zdania, co ułatwia wykazanie podobieństw i różnic w sposobach pytania o różne składniki zdania. Przeprowadzony opis ukazuje zarówno ciągłość elementów językowych (co dotyczy podstawowego zasobu operatorów pytań uzupełnienia), jak i ich zmienność i zanik.