Książka porządkuje pole problemowe wyznaczane pojęciami „ponowoczesności” i „postmodernizmu” poprzez systematyczną analizę procesów, które doprowadziły do ich wyłonienia się, a także nadanie im znaczenia ugruntowanego w faktycznych przemianach ekonomiczno-społecznych i kulturowych, które wiązały się z przejściem od nowoczesności do ponowoczesności i od modernizmu do postmodernizmu. Ta całościowość spojrzenia stanowi wielki atut publikacji, otwierając nowe ścieżki interpretacji zjawisk budzących od dziesięcioleci silne kontrowersje naukowe i moralne.

„Ponowoczesność i postmodernizm dla średniozaawansowanych” to intelektualny przewodnik dla wszystkich zainteresowanym tytułową problematyką, w tym zwłaszcza studentów kierunków takich jak kulturoznawstwo, filozofia, socjologia, historia sztuki, architektura, filologia polska, medioznawstwo i dziennikarstwo.

Książka Andrzeja Szahaja przywołuje skojarzenia z Jean-Francois Lyotardem. Francuski filozof napisał „Postmodernizm dla dzieci” (1988), polski kulturoznawca „Postmodernizm dla średniozaawansowanych”, czyli takich, którzy o postmodernizmie słyszeli, już coś o nim wiedzą, nie trzeba im zatem wszystkiego tłumaczyć od podstaw, wystarczy jedynie przywołać „źródła poszczególnych idei czy koncepcji”, a więc jakoś uporządkować posiadaną przez nich wiedzę, a to książka Szahaja robi znakomicie.