Problematyka książki odnosi się do zależności występujących pomiędzy postawami rodzicielskimi a funkcjonowaniem społecznym dzieci jedynych. Mieści się w nurcie badań, który jest już dość dobrze reprezentowany w krajowej literaturze pedagogicznej i psychologicznej.

Niemniej jednak pewne argumenty przemawiają za celowością podjęcia problemu, który Autorka wybrała za przedmiot swoich badań. Przede wszystkim chodzi tu o zmiany w funkcjonowaniu rodziny, jakie obserwuje się w ciągu ostatnich kilkunastu lat w związku z przemianami społeczno-ekonomicznymi zachodzącymi w Polsce.

Wpływają one również na model strukturalny polskiej rodziny w wyniku czego coraz częściej staje się ona rodziną jednodzietną. Innym czynnikiem, którego rolę należy uwzględnić, jest emigracja zarobkowa setek tysięcy młodych Polaków. Podczas swego pobytu w krajach Unii Europejskiej przyjmują oni zachodnie wzorce życia rodzinnego, które kontynuują po powrocie do kraju.

W rezultacie wzrasta liczba małżeństw decydujących się na posiadanie tylko jednego dziecka. Można zatem powiedzieć, że podjęcie przez Autorkę badań nad funkcjonowaniem społecznym jedynaków nastąpiło w dobrym momencie, gdyż uzyskane wyniki dostarczą danych obrazujących stan aktualny i mogą być użyte do odpowiednich porównań z wynikami wcześniej prowadzonych badań tego typu.