Powtórzenie jako zjawisko tekstowe i systemowe jest kolejną, trzecią monografią tego autora i jednocześnie pierwszą w Polsce pracą poświęconą systematycznemu opisowi powtórzeń wewnątrzzdaniowych, reduplikacji i quasi-tautologii.

 

Głównym przedmiotem opisu są tu repetycje występujące w polszczyźnie, jednak sporo jest też odwołań do innych języków, gdyż cel przyświecający pracy ma charakter teoretyczny – jest nim mianowicie wypracowanie metod i narzędzi służących do odróżniania operacji powtórzeniowych charakterystycznych dla danego języka (w tym wypadku polskiego, np. Co fachowiec, to fachowiec lub Sąd sądem, ale…) od ogólniejszych ponadjęzykowych mechanizmów powtarzania, które leżą u podstaw np. układów quasi-tautologicznych (typu Prawo jest prawem; Jestem, kim jestem) lub motywowanych ikonicznie repetycji szeregowych (typu Szli, szli i szli lub Długo, długo czekali), mających tak samo zbudowane odpowiedniki w różnych językach. Oprócz uporządkowania rozmaitych układów powtórzeniowych praca zawiera szczegółowe analizy polskiego materiału repetycyjnego.