Monografia napisana jest w sposób oryginalny i głęboko refleksyjny, skłania czytelnika do zadumy nad relacjami i więziami społecznymi, nad odpowiedzialnością za godne i podmiotowe traktowanie człowieka, niezależnie od jego kondycji psychicznej.

Może być adresowana do wszystkich osób, którym bliskie są ideały pomocy bliźniemu, ale bliźniemu traktowanemu jako równy sobie. Holistyczna wizja pracy socjalnej w połączeniu z głęboko humanitarnym przesłaniem jest odpowiedzią na pytanie, jak pomagać, jak współegzystować, jak zapraszać do wspólnej przestrzeni.