Kinga Zawodzińska-Bukowiec – językoznawca, adiunkt w Zakładzie Onomastyki w Instytucie Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk w Krakowie. Autorka kilkunastu artykułów naukowych oraz popularnonaukowych z zakresu językoznawstwa, szczególnie onomastyki. Prowadzone przez nią badania obejmują zarówno antroponimy (pseudonimy, przezwiska, przydomki), jak i toponimy. W polu jej zainteresowań znajdują się również: poetyka literatury dla dzieci i młodzieży, socjologia oraz psychologia.


Przedstawioną do recenzji pracę uważam za znakomitą. Moim zdaniem jest to najlepsza i zarazem jedyna monografia po raz pierwszy ukazująca w całości – z punktu widzenia szeroko rozumianej onomastyki – problematykę subkategorii imienniczej, jaką jest pseudonim. Autorka zaprezentowała w niej zarówno historię, jak i przyczyny kształtowania się pseudonimu od czasów starożytnych (w Polsce od czasów Renesansu). Pokazała, z jakimi problemami styka się badacz próbujący dokonać właściwej klasyfikacji pseudonimu, przedstawiła również trudności z włączaniem odpowiednich antroponimów do omawianej kategorii, doskonale zdając sobie sprawę z tego, że wybory, których dokonała, mogą być dyskusyjne. Jest to także praca zachęcająca do szerokiej dyskusji nad omawianą problematyką. Układ pracy jest logicznie uporządkowany.

Autorka posługuje się barwnym językiem, nie ma problemu z jasnym wyrażeniem swych myśli, co zwłaszcza w przypadku młodych adeptów nauki godne jest podkreślenia.

Z recenzji wydawniczej dr hab. Wandy Szulowskiej, prof. Instytutu Slawistyki PAN