Na rynku mediów klasyczna drukowana prasa dominowała zarówno pod względem uzyskiwanych dochodów, ale przede wszystkim pod względem kreowanych treści. Co prawda mamy dziś do czynienia z sytuacją, w której ginie stary porządek, ale nie bardzo wiadomo, jak będzie wyglądał nowy. Trzeba przy tym pamiętać, że informacja lub szerzej – zawartość prasy nie jest dobrem naturalnym, ale wytworem ludzkiej pracy.

Technologia druku, tak jak telegraf, maszyna parowa czy czarny proch strzelniczy przejdzie do historii. Nie oznacza to jednak, że wraz ze śmiercią słowa drukowanego umrze słowo pisane. Jeśli bowiem umrze gazeta jako miejsce pozyskiwania, analizowania i systematyzowania informacji, redakcja traktowana jako zespół ludzi nieustannie doskonalących swe kompetencje, poszerzających wiedzę i zadających pytania, to kto nam – czytelnikom przedstawi codzienny bieg rzeczy?

Praca Mielczarka opatrzona prawie apokaliptycznym tytułem jest niezwykle szczegółową, wnikliwą i kompetentną analizą przeobrażeń polskiego rynku prasowego od 1989 roku aż do chwili obecnej. Raport o śmierci polskich gazet jest kolejną pozycją znakomitego badacza i znawcy funkcjonowania polskiego rynku medialnego, która wzbudzi zainteresowanie czytelników i jest ze wszech miar godna polecenia.