W nowoczesnych rozwiązaniach konstrukcyjnych zawieszeń zależnych samochodów ciężarowych stosowane są różne elementy sprężyste. Faktycznie to przyszły nabywca pojazdu decyduje o tym, który typ elementu sprężystego zostanie zamontowany. Do najpopularniejszych należą metalowe, czyli resory wielopiórowe lub paraboliczne oraz resory pneumatyczne.

 

Swoją popularność resory wielopiórowe zawdzięczają nieskomplikowanej technologii produkcji oraz bardzo prostej obsłudze w trakcie eksploatacji. Inaczej przedstawia się proces technologiczny wytwarzania resorów parabolicznych, który jest bardziej złożony od procesu wytwarzania resorów wielopiórowych. W stosowanych praktykach projektowych metalowych resorów wielopiórowych wykorzystuje się elementarną teorię zginania prętów prostych o zmiennym przekroju. Obliczenia prowadzone są na modelach uproszczonych, które nie uwzględniają np. krzywizny resoru i jego poszczególnych piór, mechanizmu współpracy piór składowych w resorze wielopiórowym oraz wpływu cech konstrukcyjnych zawieszenia itp.

 

Powyższe uproszczenia mają istotny wpływ na wyniki obliczeń i często prowadzą do znaczących różnic między resorem obliczeniowym a wyprodukowanym. Powstałe różnice uwidaczniają się w przebiegach charakterystyk sprężystych i rozkładów naprężeń.

 

W monografii zaproponowano nowe podejście do projektowania resorów polegające na uogólnieniu istniejących metod obliczeniowych oraz uzupełnieniu zagadnień projektowania o nowe aspekty związane z zastosowaniem metody elementów skończonych do analizy zawieszeń zależnych samochodów ciężarowych.