Niniejsza praca ukazuje procesy rewitalizacji i gentryfikacji ze wspólnej dla nich perspektywy, wypełniając tym samym, przynajmniej częściowo, pewne braki literaturowe. O innowacyjności monografii świadczy przedstawiona przez autora zhybrydyzowana forma obu zjawisk: rewigentracja.

 

Jest to pierwsze tego typu syntetyczne ujęcie problemu. Uzupełnieniem tej koncepcji jest definicja gentryfikacji mentalnej, będącej prefazą gentryfikacji. Ponadto w publikacji ukazano i nazwano związki pomiędzy badanymi procesami w zależności od tego, który z nich indukuje zmiany. Szczegółowo określono także składowe tzw. potencjału gentryfikacyjnego i zaproponowano wykorzystanie gentrymapy do jego badania. Przede wszystkim jednak uwzględniono humanistyczną perspektywę badawczą, w której najważniejszy jest człowiek.

 

Poznanie struktur i procesów miejskich, a także oczekiwań ludzi jest niezwykle istotne, ponieważ pozwala tak pokierować miejską narracją, w tym procesem projektowym, aby przestrzeń była przyjazna każdemu z jego użytkowników.