Książka stanowi pierwszą w polskim piśmiennictwie próbę zastosowania współczesnych koncepcji systemowych do analizy funkcjonowania rodzin z problemem alkoholowym. Na szczególne wyróżnienie zasługują rozdziały poświęcone współuzależnieniu i DDA.

Rozważania autora konfrontują rozpowszechnione i często stosowane do celów edukacyjnych charakterystyki tych zjawisk z wynikami badań empirycznych. Interesujące i trafne wydają się sugestie autora podkreślające zasadność traktowania współuzależnienia przede wszystkim jako specyficznej i dysfunkcjonalnej adaptacji do patologicz­nych relacji lub sytuacji rodzinnych oraz rozpoznawania różnic indywidualnych wśród osób współuzależnionych.

W udokumentowany empirycznie sposób autor podważa nadal popularne w Polsce przekonania utożsamiające DDA z jakimś specyficznie wyodrębnionym zaburzeniem emocjonalnym. Wyniki badań wskazują na zmiany w funkcjonowaniu rodzin alkoholowych, które pojawiły się po rozpoczęciu terapii odwykowej przez mężów.