Wegetatywne rozmnażanie roślin in vitro (w szkle), zwane także mikrorozmnażaniem, jest to klonowanie roślin w sterylnych i ściśle kontrolowanych warunkach laboratoryjnych, na specjalnie dobranych pożywkach. Nazwa mikrorozmnażanie bierze się stąd, ze rośliny potomne uzyskuje się z niewielkiego fragmentu rośliny, zwykle mikroskopijnej wielkości
W warunkach naturalnych (in vivo) rośliny potomne otrzymuje się z sadzonek pobieranych z roślin matecznych, z dzielonych na części karp, kłączy i rozłogów albo z cebul i bulw przybyszowych. W warunkach in vitro organy te zastępuje eksplantat, którym może być fragment rośliny zredukowany do maleńkiego pąka, wycinka tkanki, a nawet tylko do zaledwie jednej komórki.
Każdy miłośnik roślin ozdobnych wie, ze jedną rozrośniętą roślinę mateczną figowca, filodendrona czy cissusa można pociąć i podzielić na kilkanaście sadzonek, ukorzenić je i czekać, aż w ciągu mniej więcej roku osiągnie rozmiary w pełni zregenerowanej rośliny. In vitro w laboratorium produkcyjnym z zaledwie jednego wyłożonego na pożywkę pąka można otrzymać w ciągu roku kilka milionów roślin potomnych. W tym właśnie tkwi istota nowej, biotechnologicznej metody rozmnażania roślin.
Praca, którą oddajemy w ręce studentów wydziałów ogrodnictwa i architektury krajobrazu oraz wydziałów rolnictwa i biotechnologii uniwersytetów przyrodniczych, może być wykorzystana z pożytkiem, również przez producentów i miłośników kwiatów.
Wydanie II, poprawione i uzupełnione zawiera wiele nowych treści.
W części pierwszej poświęconej rozmnażaniu roślin ozdobnych in vivo uaktualniono nazwy łacińskie roślin zgodnie ze słownikiem Zander Handwőrterbuch der Pflanzennamen (2008), którego autorami są Erhardt, Götz, Bödrker, Seybold. Poszerzono rozdział poświęcony preparatom stymulującym ukorzenianie sadzonek.
W części drugiej, dotyczącej rozmnażania roślin ozdobnych in vitro, uzupełniono informacje na temat budowy i organizacji laboratorium produkcyjnego, wzbogacono przykładami klonowanie roślin i szerzej omówiono rozpoznawanie i uwalnianie roślin od zanieczyszczeń mikrobiologicznych. Regenerację roślin z eksplantatów tworzących organy przybyszowe wyodrębniono jako osobny rozdział.
Rozdziały:
Część I. ROZMNAŻANIE ROŚLIN OZDOBNYCH in vivo
1. Wprowadzenie 2. Rozmnażanie za pomocą sadzonek 2.1 Terminy sadzonkowania 2.2 Jakość roślin matecznych 2.3 Cięcie i formowanie sadzonek 2.4 Podłoża do sadzonkowania 2.5 Preparaty stymulujące ukorzenianie sadzonek 2.6 Warunki sprzyjające ukorzenianiu sadzonek 2.7 Sadzonki pędowe 2.8 Sadzonki liściowe 2.9 Sadzonki korzeniowe 3. Oddzielanie odrośli i odrostów 4. Oddzielanie roślin tworzących się na rozłogach 5. Rozmnażanie przez odkłady 6. Rozmnażanie przez podział karp i kłączy 7. Rozmnażanie roślin tworzących cebule 7.1. Rośliny cebulowe kwitnące wiosną 7.2. Rośliny cebulowe kwitnące latem 7.3. Rośliny cebulowe kwitnące jesienią 7.4. Rośliny cebulowe kwitnące zimą 8. Rozmnażanie roślin tworzących bulwy 8.1. Bulwy hipokotylowe 8.2. Bulwy epikotylowe – łuskobulwy 8.3. Bulwy korzeniowe 9. Rozmnażanie roślin tworzących zarodniki 10. Rozmnażanie roślin tworzących rozmnóżki 11. Rozmnażanie przez szczepienie
Część II. ROZMNAŻANIE ROŚLIN OZDOBNYCH in vitro
12. Wprowadzenie 13. Budowa i organizacja laboratorium in vitro 14. Klonowanie roślin ozdobnych in vitro 14.1. Rodzaje eksplantatów 14.2. Pożywki dla kultur in vitro 14.3. Etapy mikrorozmnażania 14.4. Metody mikrorozmnażania 14.5. Witryfikacja 15. Organogeneza przybyszowa 15.1 Kaulogeneza przybyszowa 15.2. Rizogeneza przybyszowa 15.3. Embriogeneza somatyczna 16. Zanieczyszczenia mikrobiologiczne w kulturach in vitro 16.1. Rozpoznawanie i zwalczanie zanieczyszczeń bakteryjnych 16.2. Wykrywanie i uwalnianie roślin od fitoplazm 16.3. Uwalnianie i rozmnażanie roślin wolnych od wirusów
Najniższa cena z 30 dni przed obniżką 30,60zł
|