Książka Burke’a Rochforda to dogłębna i obiektywna analiza organizacyjnej ewolucji Ruchu Hare Kryszna, który powstał w Ameryce w latach sześćdziesiątych XX wieku, skąd rozprzestrzenił się na cały świat. Ruch Hare Kryszna opiera swoje nauki na hinduistycznych pismach wedyjskich i stanowi zachodnią gałąź popularnej tradycji jogicznej sięgającej szesnastego stulecia.

Opierając się na szerokich badaniach etnograficzno-historycznych i obserwacji uczestniczącej, autor śledzi dramatyczne zmiany, jakie zaszły w tym ruchu religijnym w ciągu dwóch pokoleń od jego powstania.

Książka Rochforda zainteresuje nie tylko religioznawców, filozofów, socjologów religii, kultury i ruchów społecznych oraz studentów tych kierunków, lecz ze względu na przystępny język wykładu także czytelnika nieakademickiego, przyczyniając się niewątpliwie do obalenia funkcjonujących w potocznej świadomości obiegowych mitów i stereotypów w postrzeganiu Ruchu Hare Kryszna.