W literaturze stosunkowo rzadko podejmowany jest problem mechanizmów wyborów strategicznych, a zwłaszcza ryzyka tych wyborów. Tymczasem wybór koncepcji rozwoju to kluczowa faza zarządzania strategicznego, głównie z powodu ryzyka, które mu towarzyszy. Konsekwencje dokonywanych rozstrzygnięć są z reguły znaczące i trudno odwracalne. W tym wypadku ocena ryzyka wyborów i jego minimalizacja staje się kluczowym warunkiem skuteczności zarządzania strategicznego. To powoduje, że recenzowana praca wypełnia istotną lukę poznawczą o dużym znaczeniu dla praktyki gospodarczej.

Szczególnym walorem pracy jest jej empiryczny charakter. W zarządzaniu strategicznym, będącym typową nauką stosowaną, rozpoznanie doświadczeń praktyki gospodarczej jest najcenniejszą podstawą wnioskowania. Tymczasem empiryczne rozpoznanie podstawowych problemów kreowania rozwoju w polskich przedsiębiorstwach wydaje się wciąż dalece niezadowalające, w szczególności brakuje pogłębionych badań szczegółowych problemów zarządzania strategicznego na większych reprezentatywnych próbach przedsiębiorstw. Tym samym zrealizowany projekt badawczy i opis jego wyników w recenzowanej monografii stanowi istotny wkład do rozwoju nauki, interesujący dla teoretyków, ale także inspirujący dla praktyków gospodarczych