Przedmiotem rozważań jest proces przeobrażeń systemu rządowej koordynacji europejskiej, które dokonały się w Polsce na tle zmiany uwarunkowań procesów integracyjnych.

Istota rozważań autora polega na ukazaniu wspomnianych przeobrażeń systemowych jako rezultatu trudnej i wymagającej drogi przechodzenia od filozofii dostosowania do filozofii maksymalnego wykorzystania nowych możliwości w ramach aktywnego członkostwa w Unii Europejskiej.

Przedmiot badawczy został bowiem usytuowany w perspektywie historycznej obejmującej okres od aplikacji o członkostwo do polskiej prezydencji w Radzie UE.

Rozdziały:

Rozdział 1. Rządowy system koordynacji europejskiej – ujęcie modelowe i podstawowe uwarunkowania funkcjonowania
1. Modelowe ujęcie rządowego systemu koordynacji europejskiej
2. Uwarunkowania wynikające z prawa Unii Europejskiej
3. Uwarunkowania wynikające z potrzeby aktywnego udziału w procesie decyzyjnym Unii Europejskiej
4. Uwarunkowania wynikające z systemu ustrojowo-konstytucyjnego państwa
5. Uwarunkowania wynikające z zadania wdrażania polityk unijnych
6. Uwarunkowania wynikające z poszerzenia sfery aktywności Unii Europejskiej – od gospodarki do polityki

Rozdział 2. Przesłanki organizacyjne i funkcjonalne aktywnego udziału w polityce europejskiej jako uwarunkowanie dla systemu koordynacji europejskiej w państwie członkowskim
1. Europeizacja administracji publicznej
2. Zdolność przygotowania stanowiska w unijnym procesie decyzyjnym i jej znaczenie dla aktywnego członkostwa
3. Znaczenie roli stałego przedstawicielstwa przy Unii Europejskiej dla realizacji postulatu aktywnego członkostwa
4. Tło zróżnicowań systemów koordynacji w państwach członkowskich
5. Modele koordynacji polityki europejskiej w praktyce niektórych państw członkowskich

Rozdział 3. Znaczenie polskich doświadczeń przedakcesyjnych dla sprawnej koordynacji polityki europejskiej w warunkach członkostwa
1. Reorientacja zadań rządu jako organu prowadzącego politykę wewnętrzną i zagraniczną państwa
2. Wymiar instytucjonalny: od Pełnomocnika Rządu do Spraw Integracji Europejskiej i Pomocy Zagranicznej do Komitetu Integracji Europejskiej i Urzędu Komitetu Integracji Europejskiej
3. Wymiar funkcjonalny: obszary aktywności struktur koordynacji w okresie przejściowym związane ze statusem aktywnego obserwatora
4. Główne problemy i źródła napięć okresu przedakcesyjnego

Rozdział 4. Doświadczenia pierwszych lat członkostwa – przeobrażenia funkcjonalno-organizacyjne mechanizmów koordynacji jako proces „uczenia się” administracji rządowej
1. Znaczenie zdolności przejścia od kultury dostosowania do kultury współuczestnictwa
2. Adaptacja struktury koordynacji zamiast przebudowy systemu
3. Europeizacja polityki zagranicznej – wzrost znaczenia Ministerstwa Spraw Zagranicznych w warunkach utrzymywania dawnej struktury koordynacyjnej
4. Główne problemy i źródła napięć okresu pierwszych lat członkostwa

Rozdział 5. Zmiana modelu koordynacji w ramach przygotowań do objęcia prezydencji w Radzie Unii Europejskiej – dylematy dotyczące nowych rozwiązań przyjętych w styczniu 2010 r.
1. Przesłanki i uwarunkowania decyzji o zmianie modelu rządowej koordynacji europejskiej
2. System koordynacji w oparciu o ustawę o Komitecie ds. Europejskich z sierpnia 2009 r. – wdrożenie reformy i jej skutki
3. Ustrojowy kontekst koordynacji – problem normatywnej adaptacji do wyzwań pojawiających się w relacjach rządu z głową państwa oraz parlamentem
4. Prezydencja w Radzie Unii Europejskiej jako wyzwanie dla zdolności koordynacji w wymiarze politycznym i organizacyjnym

Aneks
Nr 1. Model sfer relacyjnych koordynacji
Nr 2. Skala efektywności koordynacji Metcalfe’a
Nr 3. Model rządowej koordynacji europejskiej
Nr 4. Struktura wdrażania według zasad „Nowej orientacji PHARE”
Nr 5. Generalna procedura programowania Phare na poziomie programu (do 1998 r.)
Nr 6. Uzgodnienia stanowisk na posiedzenia Rady UE niewymagające rozstrzygnięcia sporu (status aktywnego obserwatora)
Nr 7. Uzgodnienia stanowisk na posiedzenia Rady UE wymagające rozstrzygnięcia sporu (status aktywnego obserwatora)
Nr 8. Schemat procedury koordynacyjnej polskiej polityki europejskiej w Radzie UE w latach 2004–2009
Nr 9. System rządowej koordynacji europejskiej w oparciu o ustawę z dnia 27 sierpnia 2009 r. o Komitecie do Spraw Europejskich
Nr 10. Proces adaptacji normatywnej polskiego modelu zarządzania członkostwem w UE
Nr 11. Kalendarium najważniejszych przekształceń instytucjonalnych w systemie rządowej koordynacji polityki europejskiej w latach 1989–2009
Nr 12. Kalendarium najważniejszych przekształceń instytucjonalnych w systemie rządowej koordynacji polityki europejskiej w latach 1994–2011
Nr 13. Kalendarium najważniejszych przekształceń instytucjonalnych w systemie rządowej koordynacji polityki europejskiej w latach 1989–2004