Piotr Maron ze znawstwem podejmuje się analizy tekstów budzących częstokroć we współczesnej kulturze (kontrkulturze) duże kontrowersje. Dla fanów tego rodzaju przekazu muzycznego niektóre teksty pełnią rolę wręcz manifestów wyboru życiowej postawy, z którymi oni jako odbiorcy i docelowi adresaci silnie się identyfikują. Z kolei innych słuchaczy te same teksty drażnią i oburzają, w pewnych przypadkach postuluje się nawet prohibicję i cenzurę podobnych przekazów, uznanych – z powodów aksjologicznych lub światopoglądowych – za teksty o treściach nienadających się do publicznego prezentowania i propagowania. Sytuacja ta ukazuje, że mają one również wymiar performatywny – na swój sposób działają (oddziałują) i sprawiają, że w sferze kultury (nie tylko muzycznej) pojawiają się nowe konteksty. Tym bardziej więc trafna jest decyzja Autora o podjęciu się analizy tych tekstów z punktu widzenia antropologii kulturowej.
dr hab. Marek Rembierz
