To pierwsza z dwóch książek autora o Sokratesie, jednym z najbardziej znanych filozofów starożytnych. Według analiz autora opisy Sokratesa przez starożytnych (Platon, Ksenofont, Arystofanes, Polikrates, Arystoksenos) są w znacznej mierze tworami ich wyobraźni.

O samym Sokratesie nie wiemy nic pewnego, ponieważ sam niczego nie napisał. Ze starożytnych tekstów o nim wyłania się obraz człowieka zainteresowanego nie tylko filozofią, ale także praktykami religijno-magicznymi.

To postać mistagoga, hierofanty inicjującego uczniów w misteria i ezoterykę: Sokrates ucztujący, medytujący i czczący bogów, nauczający i „boski”. Dla Greków tamtych czasów te obrazy stanowiły organiczną jedność.