W monografii pt. Stosunki polsko-zachodnioafrykańskie uwaga autora skupiła się na analizie stosunków łączących Polskę z krajami zachodnioafrykańskimi, począwszy od historycznych doświadczeń i kontaktów, poprzez żywiołowe wejście czynników rządowych na ten obszar po 1956 r. i ograniczenie działalności po 1989 r. aż do chwili obecnej. Stąd też w skład książki weszły cztery problemowe rozdziały odnoszące się do sfery historii, polityki, gospodarki i kultury. Kierując wywodem metodologicznym, autor chciał znaleźć odpowiedź czy Polska będzie mogła w przyszłości odegrać pewne role międzynarodowe w tej części globu.