W przypadku badań nad uzbrojeniem i ubiorem bizantyńskim spotykamy się z dotkliwym brakiem oryginalnych obiektów uzbrojenia i ubioru. W związku z tym przez długie lata wiedza na ten temat była bardzo nikła. W wyniku długich i intensywnych studiów Piotr Grotowski wszedł do międzynarodowego grona największych znawców tej dziedziny.

Zasadniczą zaletą pracy Piotra Grotowskiego jest wyjście od źródeł ikonograficznych, formalnie ograniczonych do wyobrażeń świętych wojowników, jednak faktycznie potraktowanych bardzo szeroko. Nie oznacza to wcale zaniedbania źródeł pisanych, które Autor doskonale zna i obficie cytuje. 

Praca ta będzie z pewnością intensywnie wykorzystywana przez bizantynologów z racji swej wartości informacyjnej. Każdy historyk zainteresowany wojskowością bizantyńską i każdy historyk sztuki zajmujący się ikonografią popularnych w kręgach prawosławnych świętych nie będzie się mógł obejść bez sięgnięcia po tę monografię.

Szczególne znaczenie będzie miała ona przypuszczalnie dla archeologów, którym w badaniach nad uzbrojeniem bizantyńskim przeszkadza nie tylko niedostatek zachowanych obiektów, lecz także brak materiału porównawczego, do którego mogliby się odwołać przy interpretacji zabytków.