Wybitny żydowski filozof religii, Jacob Taubes (1923–1986), profesor Wolnego Uniwersytetu w Berlinie, prowadzi czytelników przez labirynty myśli, cytatów, dygresji. Stawia tezy nieoczywiste, zaskakujące, a czasem oburzające. Powiada, że chrystologia Pawła jest antyrzymska, zapowiada kres panowania prawa – nomos – i nadejście tu na ziemi władztwa miłości i dobrych ludzi. Paweł jest prawdziwym rewolucjonistą i politycznym filozofem. Miłość ma przekroczyć zarówno prawo rzymskie, jak i żydowską wykładnię religii, stając się podstawą nowego politycznego porządku. Taubes twierdzi, że święty Paweł zdradza Żydów, bo chce nową wiarę wyprowadzić z synagogi i otworzyć na nie-Żydów. Zdradza Żydów, by im zapewnić kluczową pozycję w świecie. Sam święty Paweł ogłasza się kolejnym Mojżeszem, prowadzącym lud wybrany do nowej ziemi obiecanej. Jest nią chrześcijaństwo i ład społeczny oparty na chrystologii.

Jest w tej książce duch przewrotności, apokalipsy, odnowy, a przede wszystkim uderza w niej błyskotliwość i erudycja wielkiej klasy.

(Paweł Śpiewak)