Romeo Castellucci, reżyser, artysta sztuk wizualnych, laureat wielu nagród, w tym Złotego Lwa w Wenecji za dorobek twórczości w 2013 roku, należy do grona twórców definiujących współczesny teatr europejski. Ukończył malarstwo i scenografię na bolońskiej Akademii Sztuk Pięknych. W 1981 roku powołał; wraz z siostrą Claudią i przyszłą żoną Chiarą Guidi; grupę Societas Raffaello Sanzio, w ramach której reżyseruje do dziś, łącząc sztuki wizualne, teatr i performans.

 

Jego teatr to zarówno projekt estetyczny; próba stworzenia nowego języka poza harmonią i w wysiłku szukania pęknięć w mimetycznym pojęciu reprezentacji; jak i projekt etyczny; próba wyjścia poza znane nam z góry formy rzeczywistości, wzniesienia się poza przygodność zwykłej, codziennej skończoności. Książka Doroty Semenowicz To nie jest obraz z jednej strony przedstawia ten projekt, z drugiej jest próbą jego interpretacji. Jak pisze autorka: Opisując teatr Romea Castellucciego, należy z jednej strony uchwycić napięcia myśli rozciągające się od ikony do ikonoklazmu, od symbolu do alegorii, od misterium do retoryki oraz opisać eksperymentalne pomysły inscenizacyjne. Z drugiej strony nie sposób zapomnieć o empatii, fali emocjonalnej, rozumianych jako zasada ożywiająca ten teatr. To ona decyduje o sile oddziaływania obrazu w twórczości włoskiego reżysera.

 

Pierwsza, historyczno-analityczna, część książki zakreśla refleksję Societas Raffaello Sanzio o obrazie, kończy ją posłowie Valentiny Valentini, profesor Uniwersytetu Sapienza w Rzymie, na temat pracy nad głosem w poszczególnych spektaklach grupy. Drugą część stanowią rozmowy z twórcami Societas: Romeem i Claudią Castellucci, Chiarą Guidi oraz Gildą Biasini; producentką, która towarzyszy artystom od 1988 roku. Oddzielną część publikacji stanowią zdjęcia z wybranych spektakli w reżyserii Romea Castellucciego od Santa Sofii.