W tradycji chińskiej los człowieka jest wypadkową trzech naturalnych sił SAN CHAI – trzech rodzajów szczęścia. Przede wszystkim istnieje TIEN CHAI – Szczęście Niebiańskie. To ono decyduje o tym, czy ktoś rodzi się w rodzinie bogatej lub biednej, jako człowiek inteligentny lub ograniczony, oraz o tym, czy jego przeznaczeniem jest sława czy zapomnienie.

Druga składowa to TI CHAI – Szczęście Ziemskie. Dotyczy powiązań ziemskich: miejsca i warunków, w jakich żyjemy, ludzi, jakich spotykamy. Jest też REN CHAI – Szczęście Ludzkie, które jest efektem działania człowieka, jego charakteru i intencji, a przede wszystkim poczynań wobec Nieba i Ziemi.

W kulturze chińskiej numerologia i feng shui były sztukami odczytywania ładu wszechświata tak, aby podziwiając jego ciągłe zmiany i trwałość zarazem, można było odczuwać współzależność wszystkich rzeczy. Były elementami samopoznania i samodoskonalenia wewnętrznego. Podstawą tych sztuk była wiedza wypływająca z obserwacji „mądrości” przyrody.

Wiedza dawała wewnętrzny spokój wynikający z poznania swego miejsca we wszechświecie. Miejsca niekoniecznie dominującego i najważniejszego, ale mającego swoje znaczenie w ustalonym porządku „dziesięciu tysięcy rzeczy”. To rozpoznanie i akceptacja pozwalają człowiekowi dostrzegać i wykorzystywać energie istniejące w danym czasie i otoczeniu. Tak, aby czas i miejsce zawsze pracowały dla niego i były mu przychylne.

Zdobywając wiedzę, musimy rozumieć, że jest ona raczej zdolnością do tolerancji i współpracy, nigdy narzędziem do manipulacji. Wiedza daje człowiekowi siłę, aby pozornie nieprzychylne „koleje losu” aktywnie przekształcać w piękną, wspaniałą rzeczywistość; aby te naprawdę nieuchronne i tragiczne – spokojnie ominąć lub znieść z godnością. Daje też mądrość pomagającą odróżnić jedne od drugich.