Ustawa z 6.9.2001 r. o transporcie drogowym (tekst jedn. Dz.U. z 2007 r. Nr 125, poz. 874 ze zm.) jest kluczowym aktem regulującym zasady podejmowania i prowadzenia transportu drogowego. Z uwagi na duże znaczenie transportu drogowego dla współczesnej gospodarki, ale również z uwagi na liczne niebezpieczeństwa jakie niesie ze sobą wykonywanie przewozów drogowych, prowadzenie działalności w tym zakresie zostało poddane niezwykle szczegółowej regulacji prawnej. Praktyka pokazuje, że stosowanie tej regulacji może rodzić liczne problemy.

Konieczność uwzględnienia regulacji UE i dostosowania do niej regulacji krajowej zaowocowała nowelizacją ustawy o transporcie drogowym. Wprowadzone w ramach nowelizacji rozwiązania stworzyły liczne wątpliwości interpretacyjne.

W ostatnim czasie weszły w życie trzy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE):

Nr 1071/2009 z 21.10.2009 r. ustanawiającego wspólne zasady dotyczące warunków wykonywania zawodu przewoźnika drogowego i uchylającego dyrektywę Rady 96/26/WE (Dz.Urz. UE L Nr 300 z 14.11.2009 r., s. 51),
Nr 1072/2009 z 21.10.2009 r. dotyczącego wspólnych zasad dostępu do rynku międzynarodowych przewozów drogowych (Dz.Urz. UE L Nr 300 z 14.11.2009 r., s. 72),
Nr 1073/2009 z 21.10.2009 r. w sprawie wspólnych zasad dostępu do międzynarodowego rynku usług autokarowych i autobusowych i zmieniającego rozporządzenie (WE) Nr 561/2006 (Dz.Urz. UE L Nr 48 z 23.2.2011 r., s. 19).
Komentarz stanowi przedstawienie zarówno praktycznej, jak i teoretycznej strony obowiązywania ustawy, w sposób umożliwiający rozwiązywanie problemów interpretacyjnych pojawiających się w praktyce stosowania przedmiotowej regulacji.

W pracy uwzględniono dorobek doktryny oraz orzecznictwa, w tym w szczególności Sądu Najwyższego, Naczelnego Sądu Administracyjnego i wojewódzkich sądów administracyjnych.

Komentarz przeznaczony jest dla adwokatów, radców prawnych, członków organów samorządowych, osób zatrudnionych w administracji rządowej, przedsiębiorców prowadzących działalność w zakresie transportu drogowego, przedstawicieli nauki prawa administracyjnego, a także studentów takich kierunków jak: prawo, administracja oraz bezpieczeństwo wewnętrzne.