Praca poświęcona jest stosunkowo nowemu dla polskiej kultury prawnej zjawisku, jakim jest wykładnia krajowych tekstów prawnych w zgodzie z prawem unijnym.

 

Przedmiotem pracy jest analiza dorobku polskiej nauki prawa dotyczącej problematyki interpretacji prounijnej, a przede wszystkim orzeczeń TK, SN i NSA, w których odwoływano się do prawa unijnego, a wcześniej wspólnotowego. Celem tej analizy jest próba ustalenia, czy na skutek pojawienia się obowiązku wykładni prounijnej doszło do zmiany w koncepcjach i praktyce dokonywania wykładni prawa w Polsce.

 

Na tej bazie wyciągane są wnioski dotyczące zjawiska wykładni prounijnej, kwestii jej zdefiniowania, czy też określenia czym ona jest, ale także poruszono kwestie praktyczne, jak sposób wykładni prounijnej czy kwestia prawidłowego określenia jej granic. Z tego względu, mimo że praca ma charakter teoretycznoprawny, to w istotny sposób ułatwia rozwiązywanie określonych problemów praktycznych związanych ze stosowaniem prawa unijnego i wykładni prounijnej.