Książka przekrojowo prezentuje całokształt zagadnień związanych z obyczajnością publiczną.

Autor skupia się na trzech dużych kręgach problemowych: definicji obyczajności publicznej jako dobra prawnego; rozpoznaniu kształtu ochrony obyczajności publicznej na gruncie polskiego prawa wykroczeń; odpowiedzi na pytanie, czy obyczajność publiczna zasługuje na ochronę karnoprawną i czy aktualny stan prawny jest w tym zakresie odpowiedni.

Monografia uwzględnia:
- empiryczną i teoretyczną analizę aktualnego polskiego rozwiązania prawnego w zakresie ochrony społeczeństwa przed nieobyczajnymi wybrykami,
- analizę wykroczenia z art. 141 i 142 Kodeksu wykroczeń,
- historyczne ujęcie ochrony obyczajności publicznej,
- komparatystyczne przedstawienie ochrony obyczajności publicznej na gruncie rozwiązań przyjętych w obcych systemach prawnych (zarówno w europejskim systemie kontynentalnym, jak i w systemie common law).