Niniejsza publikacja jest próbą analizy doktryny międzywojennej i projektów ustawodawczych, pod kątem ich ewentualnej inspiracji nauką i ustawodawstwem pruskim, oraz oceny przyjętych w II RP rozwiązań administracyjnych, w szczególności zaś aktów będących kamieniami węgielnymi administracji terenowej, tzn.: rozporządzenia Prezydenta RP o organizacji i zakresie działania władz administracji ogólnej z 19 stycznia 1928 r. oraz ustawy o częściowej zmianie ustroju samorządu terytorialnego z 23 marca 1933 r.

Tak dobrze udokumentowanej monografii nie spotyka się zbyt często. Precyzja szczegółu i bogactwo informacji to ważny walor pracy. Autorka wykazała dobrą znajomość skomplikowanego przecież różnymi etapami od 1918 do 1939 systemu organizacji administracji terytorialnej, rządowej czy samorządowej, w skali całego kraju. 

Uporządkowana, napisana precyzyjnym językiem rozprawa nie budzi zastrzeżeń. Podkreślam jej walory prawnicze, umiejętne analizowanie przepisów prawa, zarówno prawa zaborców, jak i całej legislacyjnej działalności w II RP w zakresie dziejów administracji. Otrzymaliśmy jasny wykład całości, którego publikacja będzie istotnym elementem w dziejach nauki administracji epoki II RP.