Publikacja przedstawia procesy społeczno-polityczne zachodzące w Dagestanie, najmniej stabilnej republice Federacji Rosyjskiej. Autorka metodami antropologii politycznej bada i przedstawia obraz dagestańskich muzułmanów i ich stosunek do religii oraz do Rosji.
Książka powstała na podstawie badań Autorki i jej rozmów z ponad setką dagestańskich muzułmanów, które przeprowadziła w latach 2007-2013 podczas podróży po Kaukazie.

 

Państwo rosyjskie jawi się w relacjach mieszkańców regionu jako obiekt nienawiści i źródło przemocy, natomiast sama „idea” państwa jako abstrakcyjnej siły, uosabianej przez Putina, Stalina czy Lenina, jest waloryzowana pozytywnie lub staje się wręcz „obiektem marzeń”. Dążenie do życia w świecie, w którym panuje „porządek i sprawiedliwość”, zarówno na poziomie wspólnoty, republiki, jak i państwa, skutkuje głoszeniem radykalnych haseł poparcia dla państwa islamskiego lub praktykami wprowadzenia szarijatu. Działania te są inspirowane głęboką troską o państwo i społeczeństwo.

Publikacja zawiera kolorowe zdjęcia, ilustrujące codzienne życie mieszkańców Dagestanu.