W książce przedstawiono teoretyczną i empiryczną analizę rodzicielstwa, ujmowanego głównie z perspektywy funkcjonowania dorosłych. Przyjęto, iż rodzice zmieniają się podejmując działania opiekuńcze i wychowawcze wobec dziecka, a zmiany te mogą mieć charakter rozwojowy. Przeniesienie uwagi z wychowawczych aspektów rodzicielstwa na doświadczenia dorosłych wpisuje się w nurt badań nad rozwojem człowieka dorosłego w kontekście rodziny, któremu w monografii towarzyszy wizja człowieka kreującego swoje życie, a tym samym wpływającego na swój rozwój.

Przeprowadzone badania wskazują, że zaangażowane rodzicielstwo można interpretować w terminach ponadjednostkowych efektów rozwojowych, odnoszących się do doświadczeń autokreacyjnych dorosłych i pożądanych warunków rozwoju dziecka, określonych przede wszystkim rodzicielską postawą akceptacji.