Zakres materaiłu opisanego w książce jest imponujący: od podstaw teorii gładkich rozmaitości i grup Liego przez teorię koneksji, geometrię Riemannowską i afiniczną do bardziej specjalnych działów, jak np. przeżywającej bujny rozkwit goemetrii symplektycznej.

Opracowanie zawiera szczegółowo omówiony i poparty licznymi przykładami materiał klasycznych pozycji (monografii Kobayashiego-Nomizu, monografii Kobayashiego i książki Yano) oraz cały zestaw zagadnień nieomawianych szczegółowo w lietarturze, jak rozmaitości dzetów i teoria foliacji.

Ważną zaletą książki jest spójność koncepcji i prezentacji. Z omawainej monografii można nauczyć się wszystkiego, co jest potrzebne badaczowi w dziedzinie geometrii i obszarów pokrewnych.

Książka jest podzieloneana 10 rozdziałów.

Rozdział I to wstęp. W stosunku do poprzedniej wersji skrócono rozważania wstępne, głównie z algebry liniowej i topologii, zastępując je przez odsyłacze do literatury. Uzupełniono natomiast paragraf o kwaternionach i liczbach Cayleya, komputeks.pl które są wykorzystywane w paragrafie 71 do konstrukcji niecałkowalnej struktury prawie zespolonej na sześciowy-miarowej sferze S6 (patrz przykład 71.6).

Rozdział II poświęcony jest pojęciu rozmaitości i analizie tensorowej na rozmaitości. W porównaniu do starej wersji zmieniono definicję pochodnej Liego uwypuklając jej ogólny charakter i jej uniwersalne własności. Omówiono tu (w nieco inny sposób i szerszy niż w starej wersji) wiązki wektorowe i operacje na nich.

Rozdział III zawiera omówienie teorii grup Liego, przestrzeni włóknistych głównych i tak zwanych wiązek stowarzyszonych.

Rozdział IV i V jest omówieniem koneksji. Rozdział IV to teoria koneksji w przestrzeniach włóknistych głównych, formy koneksji i formy krzywizny. Zawiera on omówienie bardzo ogólne (nie było w starej wersji) pochodnej kowariantnej przekrojów wektorowej wiązki stowarzyszonej. Natomiast rozdział V przedstawia koneksje liniowe jako koneksje w przestrzeni włóknistej głównej reperów liniowych.

Rozdział VI omawia geometrię Riemannowską.

Rozdział VII jest zupełnie nowym rozdziałem poświęconym różniczkowej geometrii afinicznej.

Rozdział VIII poświęcony jest wiązkom naturalnym, twierdzeniu Palais-Ternga o skończonym rzędzie. Został on rozszerzony o omówienie wiązek (funktorów) zachowujących produkt i ich klasyfikacje.

Rozdział IX omawia odwzorowania afiniczne, izometryczne, infinitesymalne transformacje afiniczne i pola Kilinga. Dowodzimy, że przekształcenia afiniczne i izometryczne tworzą grupy Liego i omawiamy ich algebry Liego. Przedstawiamy twierdzenie szacujące wymiar grup przekształceń afinicznych i izometrycznych oraz podajemy twierdzenia o przestrzeniach, w których wymiar tych grup jest maksymalny.

Rozdział X przedstawia różnorodne struktury geometryczne (głównie wielomianowe) na rozmaitości i ich całkowalność. Oprócz struktur wielomianowych omawiamy tu struktury (prawie) symplektyczne. Poszerzono go o szkic dowodu twierdzenia Darboux. Podajemy przykłady zastosowania struktur symplektycznych do mechaniki teoretycznej