Przesłanie książki jest jednoznaczne: nie wystarczy wdrożyć optymalnego zestawu wymiernych parametrów (prawo, technologia, finanse, kwalifikacje i in.), aby osiągnąć wysoki poziom rozwoju społecznego i cywilizacyjnego. Wcześniej czy później o swoje prawa upomni się kultura. Jeśli się pominie ów niewymierny i trudny do zbadania „parametr” rozwoju, jakim jest kultura, to system społeczny nie „zaskoczy”. Wpływ kultury ujawnia się powoli, ale jest on ewidentny, czego dowodzą doświadczenia wielu krajów, z których jednym m.in. kulturze się powiodło, a innym nie.

Ekonomika kultury jest młodą dyscypliną badającą zjawiska i prawidłowości ekonomiczne występujące w kulturze i jej przemysłach, a także ustalającą efektywne w sferze kultury instrumenty polityki gospodarczej.

Dorota Ilczuk, korzystając ze swoich ponad 20-letnich doświadczeń badawczych, napisała pierwszą polską monografię na temat ekonomiki kultury jako dziedziny naukowej. Przeprowadzona w pracy analiza została umieszczona w szerszym kontekście teorii związanych z ekonomią oraz polityką społeczną. Dodanie wyników najnowszych badań empirycznych podniosło jej znaczenie jako materiału edukacyjnego. Książka ma na celu m.in. pobudzenie konstruktywnej dyskusji na temat roli kultury we współczesnej gospodarce rynkowej.

Publikacja jest kierowana do studentów, doktorantów, uczestników studiów podyplomowych i pracowników naukowych na kierunkach: kulturoznawstwo, zarządzanie i ekonomia. Powinna również zainteresować osoby związane z organizacją i finansowaniem działalności kulturalnej w obszarach trzech sektorów gospodarki: publicznego, non profit i prywatnego.