Prezentowana praca ma charakter empiryczny i sytuuje się w nurcie badań diagnostyczno-eksploracyjnych. W swej treści zawiera analizę literatury przedmiotu, która odnosi się do kształcenia pedagogów i badanych zmiennych, takich jak: wizji kariery zawodowej, wartości życiowych, wartości związanych z pracą i cenionymi jej aspektami, a ponadto obejmuje założenia metodologiczne badań własnych, a także analizę i interpretację uzyskanych wyników badań. Każdy rozdział empiryczny kończy podsumowanie.

 

Klamrą spinającą prezentowane wyniki badań jest zakończenie.
W rozdziale pierwszym, zawierającym ogólne rozważania o zawodzie pedagoga, scharakteryzowano edukacyjne wyzwania współczesności i na tym tle określono role pedagoga, wskazując na potrzebę adekwatnego wyposażenia go w kompetencje profesjonalne i społeczne, aby w pełni sprostał społecznym oczekiwaniom w dynamicznie zmieniającej się rzeczywistości. Rozwinięcie tej problematyki znajduje swoje odbicie w teorii i praktyce kształcenia pedagogów w Polsce i na Ukrainie. Dostrzec tu można dużo punktów stycznych, ale nie brakuje też różnic wynikających z odmiennych narodowych doświadczeń i uwarunkowań społeczno-kulturowych.

 

Podjęta problematyka edukacji pedagogów wskazuje na istotę przygotowania zawodowego młodzieży wybierającej tę odpowiedzialną profesję, stanowiącą swoistą misję społeczną. Jest to także istotne wprowadzenie do zaprojektowanych i zrealizowanych badań empirycznych. Analizy prowadzone w tym rozdziale uzupełnia przegląd badań empirycznych nad zawodem pedagoga w Polsce i na Ukrainie oraz zoperacjonalizowanie wizji kariery zawodowej przyszłych pedagogów.